Παιδιατρική – Ιστορική αναδρομή
Παιδιατρική ορίζεται ο κλάδος της ιατρικής που ασχολείται με την ιατρική περίθαλψη των βρεφών, παιδιών και εφήβων και το όριο ηλικίας κυμαίνεται συνήθως από τη γέννηση έως την ηλικία 18 ετών σε διάφορες χώρες. Στην χώρα μας οι παιδιατρικές κλινικές των δημοσίων νοσοκομείων νοσηλεύουν παιδιά έως την ηλικία των 16 ετών. Ένας γιατρός, ο οποίος ειδικεύεται στον τομέα αυτό είναι γνωστός ως παιδίατρος.
Η λέξη παιδίατρος σημαίνει θεραπευτής των παιδιών. Προέρχεται από δύο ελληνικές λέξεις : το παις (παιδί) και το ιατρός.
Η παιδιατρική είναι μια σχετικά νέα ιατρική ειδικότητα. Ο Κέλσος, ο Ιπποκράτης και ο Γαληνός είχαν κατανοήσει τις διαφορές στην ανάπτυξη και ωρίμανση των οργανισμών και είχαν σχεδόν ορίσει ξεχωριστεί ιατρική πρακτική στους μικρούς ασθενείς.
Ο αρχαίος Έλληνας γιατρός και γυναικολόγος Σορανός ο οποίος είχε καταγωγή από την Έφεσο κατά τον 2ο μ.Χ. αιώνα, έγραψε το πρώτο γνωστό χειρόγραφο αφιερωμένο στην παιδιατρική.
Ο Πέρσης λόγιος και γιατρός Αλ-Ραζή (865-925) δημοσίευσε μια σύντομη πραγματεία περί ασθενειών μεταξύ των παιδιών. Το πρώτο τυπωμένο βιβλίο για παιδιατρική ήταν στα ιταλικά (1472) – Bagallarder Little Book on Disease in Children. Πατέρας της Παιδιατρικής θεωρείται ο Αβραάμ Τζάκομπι λόγω της μεγάλης συνεισφοράς του στον τομέα αυτό. Γεννήθηκε στη Γερμανία, όπου έλαβε την ιατρική εκπαίδευσή του, αλλά αργότερα ασκείται στην πόλη της Νέας Υόρκης.
Το πρώτο γενικά αποδεκτό παιδιατρικό νοσοκομείο άνοιξε στο Παρίσι, το Νοσοκομείο des Enfants Malades τον Ιούνιο του 1802. Από την αρχή, αυτό το περίφημο νοσοκομείο δεχόταν ασθενείς μέχρι την ηλικία των δεκαπέντε ετών. Εν συνεχεία δημιουργήθηκε το Charité (1830) στο Βερολίνο, ακολουθούμενo από ανάλογες παιδιατρικές νοσοκομειακές μονάδες στην Αγία Πετρούπολη(1834), στη Βιέννη (1837) και στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο. Στις ΗΠΑ, το πρώτο παρόμοιο ίδρυμα ήταν το Νοσοκομείο Παίδων της Φιλαδέλφεια, το οποίο άνοιξε το 1855, και στη συνέχεια το Νοσοκομείο Βοστώνης Παίδων (1869).
Η εκπαίδευση των παιδιάτρων διαφέρει σημαντικά σε όλο τον κόσμο. Ανάλογα με τη δικαιοδοσία και το πανεπιστήμιο, οι ιατρικές πανεπιστημιακές σπουδές μπορεί να είναι είτε σε προπτυχιακό επίπεδο ή μεταπτυχιακό επίπεδο. Το πρώτο διαρκεί συνήθως πέντε ή έξι χρόνια, και είναι ενιαίο στις ΗΠΑ.
Στην χώρα μας η ειδικότητα της Παιδιατρικής είναι ένας μεταπτυχιακός τίτλος. Προυποθέτει αποφοίτηση από Ιατρική Σχολή (6-ετη στην Ελλάδα) και 4 χρόνια άσκηση σε Παιδιατρικές Κλινικές. Αυτός ο βαθμός πληροί τις προϋποθέσεις που επιτρέπουν στον παιδίατρο να αδειοδοτηθεί ή να απογραφεί σύμφωνα με τους νόμους της συγκεκριμένης χώρας, και μερικές φορές και σε άλλες χώρες, που υπόκεινται σε απαιτήσεις πρακτικής άσκησης. Οι παιδίατροι πρέπει να προβούν σε περαιτέρω εκπαίδευση στον τομέα της προτίμησής τους.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
– Colón, A. R.; Colón, P. A. (1999-01). Nurturing children: a history of pediatrics. Greenwood Press.
– M. Dunn, “Soranus of Ephesus (circa AD 98-138) and perinatal care in Roman times”, Archives of Disease in Childhood: Fetal and Neonatal, 1995 July; 73(1): F51–F52
– S. National Library of Medicine, “Islamic Culture and the Medical Arts, Al-Razi, the Clinician”
– “Achar S Textbook Of Pediatrics (Third Edition)”. Desai,A.B. (ed.) (1989). p.1. ISBN 81-250-0440-8
– “Broadribb’s Introductory Pediatric Nursing”. Nancy T. Hatfield (2007). p.4. ISBN 0-7817-7706-2
– Ballbriga, Angel (1991). «’One century of pediatrics in Europe (section: development of pediatric hospitals in Europe)’». Στο: Nichols, Burford L. et al. (eds). History of Paediatrics 1850–1950. Nestlé Nutrition Workshop Series. 22. New York, NY: Raven Press. σελ. 6–8. ISBN 0-88167-695-0.
– Official history site (in French) of nineteenth century paediatric hospitals in Paris
– Pearson, Howard A. (1991). «’Pediatrics in the United States’». Στο: Nichols, Burford L. et al. (eds). History of Paediatrics 1850–1950. Nestlé Nutrition Workshop Series. 22. New York, NY: Raven Press. σελ. 55–63. ISBN 0-88167-695-0.
– Σύγχρονης Παιδιατρικής – μηνιαίο περιοδικό
– Κλινική Παιδιατρική – επιστημονικό περιοδικό
– Ιστότοπος ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ(Wikipedia)
Άρθρο του Γεωργίου – Ζαχαρία Ζαντόπουλου
Παιδίατρος – Διδάκτωρ Παν.Αθηνών
